W 2017 roku we Wrocławiu odbędą się Igrzyska Sportów Nieolimpijskich. W związku z tym wydarzeniem rozpoczyna się niebawem renowacja Stadionu Olimpijskiego. Z tej okazji warto przypomnieć historię tego miejsca.

Czy na pewno Stadion Olimpijski?

Mieszkańcy Wrocławia i przyjezdni słysząc nazwę tego obiektu od razu myślą o czasach Olimpiady rozgrywanej w 1936 roku w Berlinie. Niestety, prawda o tym stadionie nie ma wiele wspólnego z powszechnym mniemaniem. Nazwa zapewne wzięła się stąd, że twórca projektu stadionu, architekt Richard Konwiarz, był dwukrotnym laureatem konkursów olimpijskich w dziedzinie architektury właśnie. Przedwojenne olimpiady były bowiem także areną zmagań nie tylko sportowych, ale także i sztuki, w tym architektury. Konwiarz był lauretem dwóch olimpiad – w Amsterdamie (1928) i Los Angeles (1932), za projekt stadionu na tych drugich zawodach otrzymał brązowy medal. Wrocławski obiekt nigdy nie był przeznaczony na tego typu imprezy. Jest po prostu za mały, gdyż jego ówczesna pojemność to około 40 tys. miejsc, brak mu także odpowiednio rozbudowanej infrastruktury, jaka powinna charakteryzować obiekty budowane w tym celu.

Brak zawodów olimpijskich nie oznacza jednak, że arena nie była istotna w okresie przedwojennym. To właśnie na Stadionie Olimpijskim, przemianowanym za rządów Adolfa Hitlera na Hermann Göring Stadium, odbyły się w 1930 roku III Igrzyska Niemieckie, będące ostatecznym sprawdzianem niemieckich sportowców przed olimpiadą w Los Angeles. Po rozbudowie w 1935 roku to tu odbył się XII Niemiecki Festiwal Pieśni (1937) i Niemiecki Festyn Gimnastyki i Sportu (1938).

Stadion Olimpijski po wojnie

W okresie powojennym Stadion Olimpijski odbudowano z dużych zniszczeń. Przez jakiś czas stadion nosił nazwę „ Stadion im. generała Karola Świerczewskiego”. Największą imprezą okresu powojennego były zawody Mistrzostw Świata na żużlu, rozegrane 3 września 1961 roku. Plotka głosi, że sprzedano 50 tysięcy biletów, widzów zaś zgromadziło się niemal 70 tysięcy, co wydaje się jednak mocno przesadzone. Obok wciąż obecnego na obiekcie żużla, odbywały się też mecze piłki nożnej. Polska reprezentacja piłkarska ostatni swój mecz na Stadionie Olimpijskim rozegrała 24 marca 1987 roku, wygrywając z Norwegią 4-1.

Modernizacje Stadionu Olimpijskiego

Stadion Olimpijski od czasu powojennej odbudowy przechodził dwie znaczące modernizacje. Po przejęciu przez Akademię Wychowania Fizycznego w latach 70., pod koniec tej dekady stał się najlepiej oświetlonym stadionem w Europie (4 maszty o wysokości 80 metrów, które razem dawały oświetlenie płyty głównej aż 2800 luxów), był także drugim w Polsce – po Rybniku – stadionem z podgrzewaną murawą.

Na sezon 2010 na Stadionie Olimpijskim przebudowano tor żużlowy, nieco go skracając na łukach i poszerzając na prostych. Podniosło to dynamikę i widowiskowość wyścigów żużlowych, sprawiło jednak zmniejszenie boiska płyty głównej. Nie ma to jednak wpływu na funkcjonowanie stadionu, gdyż od lat niemodernizowane trybuny nie spełniają norm ani FIFA ani UEFA ani nawet polskiej Ekstraklasy. Na razie Stadion Olimpijski jest siedzibą żużlowej drużyny WTS Sparta Wrocław.

Ruszająca modernizacja cieszy. Po latach niełaski Stadion Olimpijski może wrócić do czasów swej świetności. Igrzyska z 2017 roku są doskonałą okazją do tego, by przywrócić mieszkańcom i kibicom piękny obiekt sportowy, a dla miasta szansą na pokazanie jednego z symboli stolicy Dolnego Śląska.