Wieża ciśnień przy ulicy Sudeckiej – to prawdziwa architektoniczna perełka z początku XX wieku. Wieża znajduje się w pasie zieleni oddzielającym jezdnie alei Wiśniowej. Mierzy ona sobie 62 metry, a z jej galerii widokowej umieszczonej na wysokości 42 metry można podziwiać panoramę miasta, a także górę Ślężę, a nawet, przy dobrej widoczności, Karkonosze.
Wieżę ciśnień zaprojektował wrocławski architekt Karl Klimm. Magistracki radca budowlany, który również kierował aż do śmierci w 1924 roku biurem projektowym magistratu nadzorującym większe inwestycje budowlane miasta Wrocław. Karl Klimm był projektantem, lub współprojektantem wespół z Richardem Plüddemannem takich budowli jak: budynki szpitalne przy ul. Rydgiera (1890-1891), budynek współczesnego budynku IX LO przy ul. Piotra Skargi (1891-1893), budynki Portu Miejskiego (1897), restauracja w Parku Południowym (1898-1899), a także kilku wrocławskich mostów: Zwierzynieckiego, Osobowickiego czy południowego mostu Pomorskiego.
W swoich projektach kierował się ideą historyzmu, która polegała na naśladowaniu minionych stylów architektonicznych. W tym stylu zbudowano neogotycki Kościół Wotywny w Wiedniu autorstwa Heinricha von Ferstela, czy neorenesansowy Ratusz w Bielsku-Białej Emanuela Rosta. W tym stylu jest także nasza Wieża ciśnień. Reprezentuje ona typowo eklektyczny styl, gdzie neogotyckie sklepienie pod zbiornikiem miesza się z neoromańskim stylem wilhelmińskim. Widoczne są również secesyjne wpływy, w którym zresztą Klimm się lubował.
Powstała w latach 1903-1904, do użytku zwiedzających została udostępniona od 1906. W czasie oblężenia Festung Breslau, wieża stanowiła dogodny punkt obserwacyjny. W systemie wodociągów miejskich była używana do 1980 roku. Pod koniec lat 90 budynek zakupiła firma Stephan Elektronik Investment i od tego czasu służy, po przebudowie, jako kompleks restauracji. Od 1978 budowla jest wpisana do rejestru zabytków.
