Wzbudza liczne kontrowersje, ale jest również świadectwem historii Wrocławia oraz całej Polski – Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu to nieczynny cmentarz, na którym pochowano oficerów radzieckich poległych lub zmarłych w wyniku ran i chorób odniesionych podczas oblężenia Wrocławia w roku 1945.
Na Cmentarzu Oficerów Radzieckich pochowano łącznie 763 radzieckich oficerów, w tym 69 nieznanych z imienia i nazwiska. Wśród pochowanych znajdują się także dwaj niemieccy antynaziści: Horst Viedt i Josef Wagner, którzy zmarli w trakcie akcji w 1945 roku.
Historia
Budowa cmentarza rozpoczęła się w 1945 roku – w czasie, gdy walki jeszcze trwały. Swój ostateczny kształt nekropolia uzyskała w 1947 roku. Jej autorem był Tadeusz Ptaszycki. W latach sześćdziesiątych prowadzono tutaj prace konserwatorskie, między innymi wymieniono nagrobki na lastrykowe.
W 1985 roku dokonano także odsłonięcia tablicy poświęconej pamięci gen. Iwana Połbina, najwyższego rangą oficera, który poległ w walkach o Wrocław.
Lokalizacja i układ cmentarza
Cmentarz zlokalizowany jest między ulicami Karkonoską a Wyścigową i posiada kształt trójkąta. Układ cmentarza jest bardzo dokładnie rozplanowany. Głównym elementem, który przyciąga od razu uwagę, jest glorieta zaprojektowana w roku 1947 przez Romana Felińskiego. Składa się ona z pięciu połączonych ze sobą kolumn, położona jest na wysokim cokole z wyrzeźbioną w granicie urną.
Od gloriety wychodzą dwie aleje z drzewami. Pomiędzy nimi znajdują się jednakowe kwatery oddzielane żywopłotem. Główne wejście na cmentarz zdobią dwie armaty, natomiast boczne wejścia charakterystyczne cztery czołgi, które znajdowały się na wyposażeniu 6 armii I Frontu Ukraińskiego podczas walk.
Warto przy tym wskazać, że Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu nazywany jest często mylnie cmentarzem żołnierzy radzieckich. To błąd, ponieważ żołnierze zostali pochowani w innym miejscu. Jest to Cmentarz Żołnierzy Radzieckich na Skowroniej Górze, który zawiera szczątki łącznie ponad 7,5 tysiąca żołnierzy.