Pierwszy w Polsce blok z dwupoziomowymi mieszkaniami, czyli wrocławski Mezonetowiec przy ulicy Kołłątaja został wpisany do rejestru zabytków.

 

Mezonetowiec, który swoją nazwę wziął od francuskiego maisonette, co oznacza mieszkanie dwupoziomowe. Ten z pozoru zwykły budynek mieszkalny został wzniesiony w latach 1958−1960 według projektu Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak, Edmunda Frąckiewicza oraz Igora i Marii Tawryczewskich.

 

Powstanie Mezonetowca

Ten zrealizowany przed laty budynek powstał na miejscu dawnych kamienic czynszowych, które zostały zniszczone podczas II wojny światowej. Zespół architektów wrocławskiego Miastoprojektu, na czele którego stała Jadwiga Grabowska-Hawrylak, zaprojektował budynek, który wzorowany był na rozwiązaniach Le Corbusiera – francuskiego architekta, który był przedstawicielem modernistycznego stylu międzynarodowego. Podobne mieszkania tworzono również w innych miastach na zachodzie.

 

Mezonetowiec jest galeriowcem – mieszkania w takim budynku dostępne są z galerii, czyli otwartego ciągu komunikacyjnego, przebiegającego przed elewacją. Bryła budynku ma kształt prostopadłościanu. Zbudowany jest z systemu poprzecznych ścian nośnych. Od strony zachodniej znajdują się dwie przeszklone klatki schodowe. Oryginalnie budynek miał szary kolor kontrastujący z białymi ścianami wewnątrz loggi.

 

Mieszkanie na dwóch poziomach

Na parterze mieszkań w Mezonetowcu znajdują się punkty usługowe i handlowe, na piętrach 56 dwupoziomowych mieszkań. W mieszkaniach zastosowano podział na sferę dzienną z pokojem dziennym i kuchnią, natomiast na górze sferę nocną z sypialnią i łazienką. Ponadto mieszkania posiadają loggię na wschodniej elewacji, w której znajduje się niewielki balkon na górnej kondygnacji. Na ostatniej kondygnacji znajdują się jednopoziomowe mieszkania z tarasami, dla których wygospodarowano część dachu.

 

Teraz Mezonetowiec został wprowadzony na listę zabytków Wrocławia. Dzięki temu, że znalazł się pod ochroną konserwatorską, łatwiej będzie pozyskać publiczne fundusze na jego remont.