Od kilku dni w sieci obecny jest spot promocyjny wrocławskiego Uniwersytetu Medycznego. W spocie pojawiają się postaci ogromnie ważne w historii miasta i różnych dyscyplin medycznych. Postaci Jana Mikulicza-Radeckiego, Aloisa Alzheimera i Ludwika Hirszfelda znane są nie tylko w naszym kraju.
Jan Mikulicz-Radecki
Jan Mikulicz-Radecki był jednym z twórców nowoczesnej chirurgii w dwóch krajach – polskiej w Krakowie i niemieckiej w ówczesnym Breslau. Z miastem związany był w latach 1890-1905. To właśnie Mikulicz-Radecki stworzył nie tylko nowoczesną klinikę chirurgii w mieście, ale także zapoczątkował nauczanie chirurgii na najwyższym poziomie. Przez kilkanaście lat wychował wielu znanych później adeptów tej trudnej gałęzi medycyny. Jan Mikulicz-Radecki pochowany został na cmentarzu w Świebodzicach, tam bowiem mieszkał przez ostatnią dekadę swojego życia.
Alois Alzheimer
Alois Alzheimer, fot. wikipedia
Alois Alzheimer jest w tym gronie chyba najbardziej znaną postacią. Wynika to oczywiście z faktu, że jako pierwszy opisał objawy choroby dziś znanej pod jego imieniem właśnie. Związek profesora Alzheimera z miastem nie był szczególnie długi, trwał niespełna 3 lata, pomiędzy rokiem 1912 a śmiercią profesora w 1915. Profesor Alois Alzheimer był we Wrocławiu kierownikiem katedry psychiatrii uniwersytetu i jednocześnie dyrektorem Kliniki Psychiatrii, która za jego kadencji mieściła się na ulicy Auenstrasse 42, dziś Bujwida. Profesor Alzheimer mieszkał w willi obok, dziś w tym miejscu możemy oglądać pamiątkową tablicę.
Ludwik Hirszfeld
Ludwik Hirszfeld to legendarna postać wrocławskiej medycyny. Był wybitnym naukowcem, który jako pierwszy na świecie zbadał i określił grupy krwi. Stał się twórcą określonej terminologii, dzieląc grupy krwi na A, B, AB i O, udało mu się również wyodrębnić czynnik Rh. Jego ustalenia zostały przyjęte na całym świecie w 1928 roku. Stworzył również nową dziedzinę nauki – seroantropologię, zajmującą się badaniami nad związkiem występowania grup krwi w obrębie określonych grup etnicznych. Od 1931 roku był profesorem medycyny w Warszawie, w czasie wojny został przesiedlony do getta, z którego zbiegł w lipcu 1942. Od roku 1945 profesor związany był z Wrocławiem, był pierwszym dziekanem wydziału lekarskiego Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1952 utworzył we Wrocławiu Instytut Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN. Zmarł w 1954, pochowany jest na wrocławskim cmentarzu św. Wawrzyńca.
