Zespół wysp odrzańskich we Wrocławiu obejmuje kilka wysp, w tym popularną Wyspę Słodową oraz Wyspę Piaskową. Także zalicza się do ich grupy Tamkę, która określana jest również jako Wyspa Świętego Macieja. To niewielka wyspa położona na południe od Wyspy Słodowej i na zachód od Wyspy Piasek.
Wyspa Świętego Macieja, czyli Tamka jest jedną z najmniejszych wysp odrzańskich, które znajdują się na Starym Mieście Wrocławia. Wyspa znajduje się naprzeciwko wylotu ulicy Szewskiej na Grodzką. Co ciekawe, wyspa pozostawała bezimienna aż do XIX wieku.
Tamka w przeszłości
Wyspa Tamka w wieku XII, gdy Wrocław zaczynał rozbudowywać się, należała do zakonu Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą. To chrześcijański zakon o charakterze szpitalnym, który uformował się w XIII wieku. Krzyżowców nazywano także szpitalnikami czy krzyżowcami gwiaździstymi.
Krzyżowcy wybudowali na wyspie młyn św. Macieja. Był to najstarszy młyn w mieście. W kolejnych latach powstał kolejny młyn, dlatego oba znajdowały się przy końcach mostu św. Macieja łączącego wyspę Tamka z miastem.
W roku 1539 na przyczółku mostu św. Macieja zbudowano wodociąg, który określany był jako „Nowy” w odróżnieniu od tego położonego niedaleko, przy Furcie Młyńskiej i Bramie Odrzańskiej.
W latach 1869–1871 wzniesiono most na śluzie, a w 1876 rozebrano młyny, tworząc Jaz św. Macieja. Na początku XX wieku zbudowano żelazny most św. Macieja, który działa do dzisiaj.
Co znajduje się na wyspie Tamka?
Na wyspie możemy zobaczyć dwa budynki. Pierwszy z nich, który był także nazywany jako „klubowy”, został wybudowany w latach 1906–1908 według projektu architekta Rudolpha Zahna jako siedziba Śląskiego Towarzystwa Kultury Ojczyźnianej (Schlesische Gesellschaft für Vaterländische Kultur). Obecnie budynek jest własnością Katedry i Zakładu Chemii Leków Akademii Medycznej.
Drugi budynek, który jest od pierwszego nieco młodszy, został odbudowany w latach siedemdziesiątych po zniszczeniach wojennych i dziś wykorzystywany jest przez Wydział Biotechnologii Uniwersytetu Wrocławskiego.
