Park Południowy we Wrocławiu ma wiele interesujących zakątków. Jednym z nich jest Wzgórze Bendera, które ma wysokość 131 metrów nad poziomem morza. Swoją nazwę uzyskało od nazwiska Georga Bendera – jednego z najbardziej wybitnych nadburmistrzów miasta.

 

Wzgórze Bendera jest sztucznym wzgórzem znajdującym się w Parku Południowym. Powstało podczas budowy nasypu kolejowej obwodnicy towarowej. Na miejsce przewieziono wówczas niewykorzystaną ziemię. Szczyt wzgórza został dodatkowo ozdobiony głazami narzutowymi, które znaleziono podczas robót ziemnych.

 

Budowa Parku Południowego

W tym czasie, a dokładnie pod koniec XIX wieku zakładano również Park Południowy i w tym miejscu postanowiono urządzić ogród roślin górskich. Park Południowy został założony z myślą o spełnianiu trzech funkcji – spacerowej, sportowej i rozrywkowej. Pod kątem przyrodniczym miał on prezentować trzy typowe krajobrazy Śląska, a mianowicie leśny, bagienny oraz górski.

 

Teren, na którym znajduje się Wzgórze Bendera, znajdował się w obszarze górskim. Na szczycie zbudowano wtedy drewnianą altanę, która została nazwana pawilonem von Wallenberga (ufundował ją Karl Gideon von Wallenberg-Pachała). Z altany można było podziwiać panoramę Wrocławia oraz Masywu Ślęży. Obecnie jednak, ze względu na wzrost drzew, wzgórze nie ma już funkcji widokowej.

 

Kim był nadburmistrz Georg Bender?

Georg Bender (ur. 21 grudnia 1848 koło Królewca, zm. 4 lutego 1924 we Wrocławiu) uznawany jest za jednego z najbardziej wybitnych nadburmistrzów miasta. Rządził on dzisiejszą stolicą Dolnego Śląska aż przez 21 lat. Za jego rządów Wrocław rozkwitał i powstało wiele ważnych punktów miasta.

 

Bender wytyczył między innymi szlaki komunikacyjne miasta, zainicjował budowę gazowni na Tarnogaju, wybudowano dzięki niemu wiele ważnych mostów, w tym Osobowicki, Trzebnicki, Zwierzyniecki, Tumski i Grunwaldzki. Wśród jego zasług znajduje się też powstanie Wyższej Szkoły Technicznej i wielu szkół średnich. Bender zaczął też elektryfikację miasta i dzięki innemu we Wrocławiu pojechał pierwszy elektryczny tramwaj. Za jego rządów liczba mieszkańców miasta zwiększyła się o 200 tysięcy. Od razu po zdaniu urzędu, w 1912 roku, został honorowym obywatelem Wrocławia.