Podczas spacerów w rejonie wrocławskiego rynku można trafić na wiele interesujących zabytków. Niektóre widoczne są z daleka, inne skryte są pośród nowoczesnych zabudowań. Jednym z tych budynków, które od razy przyciągają wzrok, jest pałac Hatzfeldów, a dokładniej jego pozostałości. Gdzie możemy je zobaczyć?

 

Pałac Hatzfeldtów znajduje się obecnie przy ulicy Wita Stwosza 32. Jest to pozostałość siedziby książęcej rodziny Hatzfeldtów, która ucierpiała w trakcie II wojny światowej. Nie zdecydowano się na jej odbudowanie i została zaadaptowana przez Edmunda Małachowicza na siedzibę galerii sztuki współczesnej Awangarda.

 

Pałac barokowy

Początkowo na miejscu pałacu znajdowały się rezydencje Piastów. Przebudowano je w XVIII wieku, a dokładnie w latach 1714–1722 na pałac w stylu barokowym. Projekt przygotował Christoph Hackner – projektant, który przygotował także inne projekty budynków we Wrocławiu w tym stuleciu. Niestety, budynek spalił się podczas wojny siedmioletniej w 1760 roku.

 

Pałac klasycystyczny

Po pożarze pałac został odnowiony i rozbudowany, za do odpowiedzialny był Carl Gotthard Langhans, jeden z wybitnych architektów niemieckich, który zaprojektował również Bramę Brandenburską.

 

Pałac uzyskał styl wczesnego klasycyzmu i neorenesansu. Elewacja nawiązywała do najlepszych wzorów włoskich. Nie bez powodu Pałac Hatzfeldtów uznawany był za jedną z najbardziej prestiżowych realizacji w Europie.

 

Pałac Hatzfeldtów po wojnie

Podczas oblężenia Wrocławia Pałac Hatzfeldtów został poważnie uszkodzony. Wysadzono jego najwyższe kondygnacje, aby nie utrudniały ostrzału. Runęła główna fasada. Wojnę przetrwał parter, a także portyk balkonowy, hall i boczna ściana przy ulicy Krowiej. Niestety, znaczną część pałacu rozebrano w celu pozyskania cegły na odbudowę Warszawy. Po rozbiórce ocalała tylko sień z zabytkowymi kolumnami pochodzącymi z poprzedniej siedziby Piastów.

 

Po wojnie ruiny pełniły rolę planu filmowego. Pojawiły się plany odbudowy pałacu, ale władze zatwierdziły projekt galerii BWA autorstwa Edmunda Małachowicza.