Po najeździe Mongołów w XIII wieku, Wrocław prędko się odbudował i wszedł na drogę szybkiego rozwoju napędzanego kolejnymi przywilejami nadawanymi przez Henryka IV Probusa. Jego śmierć oznaczała koniec dynastii piastowych książąt wrocławskich, co w 1335 zaowocowało przejściem Wrocławia pod czeskie władztwo, a nazwa miasta zmieniła na Prezzla. Już wówczas miasto jest dużym i znanym ośrodkiem handlu i rzemiosła, a jego rola i znaczenie nieporównywalnie się zwiększa w 1387. Wtedy to zostaje przyjęte do grupy hanzeatyckiej – najsilniejszego w Europie związku miast handlowych. W tym samym też roku powstają pierwsze miejsce wodociągi. Szereg przywilejów jak: zniesienie cła na Odrze czy udział z zysków mennicy królewskiej doprowadził do tego, że handel miasta i jego zamożność stopniowo rośnie.
Z wydarzeń tamtych czasów. Od 1332 roku mieszczenie mieli pozwolenie na posiadanie przy sobie broni. Cztery lata później miał miejsce konflikt między mieszczaństwem a biskupem Nankerem, przyczyną był nowy sposób naliczania podatku kościelnego. W efekcie buntownicy splądrowali katedrę, a legat papieski został przepędzony, a najbliższych współpracowników biskupa wymordowano. Podobne zdarzenia rozegrały się w 1382. Miasto zostało obłożone klątwą, gdy grupa mieszczan starała się zniweczyć próby duchowieństwa mające na celu przełamanie miejskiego monopolu na piwo. Natomiast w 1418 miała miejsce rewolta rzemieślników przeciwko nadużyciom rady miejskiej, którą przerwała dopiero stanowcza reakcja króla Zygmunta Luksemburskiego. Buntowników skazano na śmierć, a ich zwłoki spoczęły pod drogą z Rynku do kościoła św. Elżbiety. Z kolei 5 czerwca 1443 r. Wrocław doznaje sporych zniszczeń na wskutek trzęsienia ziemi o sile ok. 6 w skali Richtera.
Okres religijnych niepokoi
W latach 1420-1433 miasto brały udział w wojnach husyckich. W 1428 bezskutecznie bronili Niemczy, a rok później żołnierze wrocławscy zajęli Ziębice. W Oławie zaś na dużą skalę mordowano mieszkańców podejrzanych o wspieranie husytów. Prześladowania innowierców trwały jeszcze latami. W 1453 gościł we Wrocławiu słynny kaznodzieja Jan Kapistram, jego płomienne kazania potępiały zdecydowanie husytów, innowierców i Turków. Być może to właśnie pod jego wpływem w maju tego roku doszło do pogromu Żydów. Te dramatyczne wydarzenia przyniosły kres gminy żydowskiej istniejącej we Wrocławiu od XII wieku.
W 1474 miasto występuje ze związku hanzeatyckiego. W tym samym roku dochodzi do oblężenia Wrocławia przez wojska polsko-czeskie. W tym czasie miasto opowiedziało się po stronie Węgierskiej. Jednak po śmierci węgierskiego króla Korwina, władztwo nad Wrocławiem obejmują znów Czesi. W tym czasie we Wrocławiu rozkwita drukarstwo. To właśnie we Wrocławiu powstał pierwszy polskojęzyczny druk. Był to zbiór modlitw autorstwa Kacpra Elyana zawarte w zbiorze łacińskich statutów synodalnych w 1475 rok
u. Tablicę poświęconą Casparowi Elyanowi zobaczymy na ścianie budynku przy ul. Katedralnej 3 we Wrocławiu.
Od 1517 roku we Wrocławiu, podobnie jak w Europie rozgorzał ruch antykościelny. Z miasta zostają wypędzeni franciszkanie, bernardyni, augustianie oraz joannitów. Kilka lat później, pierwsze kazania protestanckie w kościele św. Marii Magdaleny wygłasza Jan Hess. Niebawem miasto przechodzi pod rządy dynastii Habsburgów.